جامعه روشنفکران دینی افغانستان: حکومت از بودجه داخلی و کمک‌های بین‌المللی مدارس جهادی می‌سازد

نهادی موسوم به «جامعه روشنفکران دینی افغانستان» از رشد مدارس جهادی با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان ابراز نگرانی کرده و می‌گوید که حکومت با استفاده از بودجه داخلی و کمک‌های بین‌المللی، مدارس جهادی می‌سازد که نصاب تعلیمی افراطی به «سبک پاکستانی» دارد.

این نهاد شب گذشته (شنبه، ۱۳ جوزا) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که حکومت افغانستان نسل جدیدی از جنگ‌جویان خود را در این مدارس تربیت می‌کند که برای اهداف بیرون مرزی کاربرد داشته باشد.

نهاد جامعه روشنفکران دینی افغانستان تاکید کرد: «اگر هدف از تاسیس مدارس دینی رشد سطح علمی جامعه باشد، در قدم نخست باید به شمار مورد نیاز کشور اکتفا شود، و مدارسی که مازاد بر نیاز ایجاد شده است به آموزشگاه‌هایی تبدیل‌ شود که به بهبود زندگی مردم کمک کند.»

این نهاد رشد افکار براساس مبنای فکری حکومت فعلی در این مدارس را «زنگ خطر» خوانده است.

در ادامه هشدار داده است که افزایش مدارس جهادی موجب عمیق‌تر شدن شکاف‌های مذهبی و فرقه‌ای و همچنان باعث سرایت خشونت به بیرون از مرزهای افغانستان در آینده‌ها خواهد شد.

در اعلامیه از کشورها و نهادهای کمک‌ کننده خواسته شده است که تا مواظب باشند که کمک‌هایشان صرف ساختن مراکز ترویج افراطیت نشود.

حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، شماری از مکاتب و مراکز آموزشی را به مدارس جهادی تبدیل کرده است. همچنان حدود دو هفته قبل نیز مسوولان محلی در ولایت بلخ گفته بود که هر هفته یک مدرسه دینی (جهادی) را اعمار و افتتاح خواهند کرد.

این در حالی است که سال گذشته وزارت معارف حکومت سرپرست اعلام کرده بود که در هر ولسوالی ۳ تا ۱۰ مدرسه دینی تاسیس خواهد کرد.

هیدر بار، معاون بخش امور زنان دیدبان حقوق بشر آن وقت از این طرح حکومت سرپرست انتقاد کرده و گفته بود که حکومت افغانستان به بازگشایی مکاتب دخترانه توافق نکرده اند، اما می‌توانند برای ایجاد ۴۲۴۴ مدرسه جدید پول پیدا کنند.

او گفته بود که حکومت سرپرست در شرایطی تصمیم به ساخت هزاران مدرسه دینی در این کشور گرفته‌اند که ۹۵ درصد مردم افغانستان گرسنه هستند.

در حالی مسوولان حکومت سرپرست بر ساخت مدارس دینی تاکید دارند که مکاتب عادی دختران، بیش از ۶۰۰ روز است که به روی آنان مسدود شده است.

وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.

در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار کردن در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی منع شده‌اند.